Λάβαμε από έναν πρωτοετή φοιτητή στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων- Μηχανολόγων του Α.Π.Θ. και δημοσιεύουμε το ακόλουθο κείμενο με αφορμή την προοπτική κατάληψης στο Πολυτεχνείο:
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Αύριο θα γίνει συνέλευση εξ' αναβολής στη μια και απ' ό,τι φαίνεται η σχολή θα τεθεί υπό ψευτο-κατάληψη γι' άλλη μια φορά. Κάνω έκκληση σε όλους όσους έχουν μη πολωμένη σκέψη κι αναγνωρίζουν ότι οι καταλήψεις είναι ανούσιες και σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των φοιτητών, να έρθουν αύριο στη συνέλευση, για να προσπαθήσουμε ν' αποτρέψουμε άλλη μια κατά(θ)ληψη.
Μια δικαιολογία που άκουσα είναι πως χωρίς κατάληψη δεν έχει κόσμο στη πορεία επειδή οι φοιτητές έχουν άγχος οτι θα χάσουν τα μαθήματα. Ε, αυτό σημαίνει πως δεν τον νιώθουν τον αγώνα, δεν είναι δικός τους! Απ' ό,τι ξέρω οι επαναστάτες στη πορεία της ιστορίας καταλήγουν σε χαντάκια μέχρι να πετύχουν το σκοπό τους, οπότε αν το να περάσεις μαθήματα είναι πάνω απ' τα ιδανικά σου, τότε ξανασκέψου τι σου γίνεται λίγο. Και στο κάτω κάτω εμείς που θέλουμε να κάνουμε μάθημα και μας στερείτε το δικαίωμα φασιστικά σε μια συνέλευση όπου έρχονται 200 άντε 300 άτομα και αποφασίζουν για 1500 τι σας φταίμε; Με ποιο δικαίωμα;
Ο φασισμός έρχεται απ’ τα αριστερά στη σχολή μας! Για κομματόσκυλα δεν κάνω λόγο γιατί έχω πιο σημαντικά πράγματα να κάνω όπως το να κοιτάω το χορτάρι να μεγαλώνει... Όπως πολύ σωστά το έθεσε ο κοσμήτορας σήμερα σε μια εκπομπή στην TV100, μια δυναμική μειοψηφία παίρνει τις αποφάσεις στο Πολυτεχνείο, επειδή η μαζική πλειοψηφία είναι αδιάφορη (κι αηδιασμένη, ίσως, θα έλεγα εγώ από τη σαπίλα που βρίσκει καταφύγιο σε κάποια γραφεία κοντά στις σκάλες).
Χρόνια ολόκληρα η νεολαία παλεύει για παιδεία κι εμείς τώρα που έχουμε κατακτήσει ένα κάποιο επίπεδο, λέμε να κάνουμε κατάληψη (στα λόγια μόνο, γιατί μόλις ψηφιστεί ποιος τους είδε τους ηλεκτρολόγους… Σε μία από τις παλαιότερες καταλήψεις, η οποία πέρασε με 100+ κάτι ψήφους, είχαν μείνει δύο (!) άτομα στο καμαράκι, τα οποία έπαιζαν τάβλι κι εγώ που μάζευα τους παρατημένους καφέδες στην αίθουσα 5) και λέμε: «χαχά, κοιτάξτε σήμερα δε μάθουμε τίποτα!», «χαχά ούτε αύριο!», «και μ’ αυτό τον τρόπο πολεμάμε εσάς που πάτε να μας κάνετε κακό!». Δηλαδή κάνουμε κακό στον εαυτό μας, για να αντισταθούμε σ’ εσάς που μας κάνετε κακό! Λίγο emo μου ακούγεται η φάση κι όπως θα συμφωνήσουν πιθανόν και οι περισσότεροι το emo από κάπου μπάζει.
Αυτά για την ώρα… Ελάτε στη συνέλευση αύριο όσοι περισσότεροι μπορείτε, γιατί πάλι 100 μόρτηδες θα μας καπελώσουν αλά γαλλικά!
Υ.Γ. Σκεφτόμαστε με 1-2 φίλους να δημιουργήσουμε ένα σχήμα, το οποίο θα μπορούσε να λέγεται Λ.Α.Χ.Π.Σ.Θ.Κ. (Λογικοί Άνθρωποι Χωρίς Πολωμένη Σκέψη, Θάνατος στη Κομματόσκεψη).
Μια δικαιολογία που άκουσα είναι πως χωρίς κατάληψη δεν έχει κόσμο στη πορεία επειδή οι φοιτητές έχουν άγχος οτι θα χάσουν τα μαθήματα. Ε, αυτό σημαίνει πως δεν τον νιώθουν τον αγώνα, δεν είναι δικός τους! Απ' ό,τι ξέρω οι επαναστάτες στη πορεία της ιστορίας καταλήγουν σε χαντάκια μέχρι να πετύχουν το σκοπό τους, οπότε αν το να περάσεις μαθήματα είναι πάνω απ' τα ιδανικά σου, τότε ξανασκέψου τι σου γίνεται λίγο. Και στο κάτω κάτω εμείς που θέλουμε να κάνουμε μάθημα και μας στερείτε το δικαίωμα φασιστικά σε μια συνέλευση όπου έρχονται 200 άντε 300 άτομα και αποφασίζουν για 1500 τι σας φταίμε; Με ποιο δικαίωμα;
Ο φασισμός έρχεται απ’ τα αριστερά στη σχολή μας! Για κομματόσκυλα δεν κάνω λόγο γιατί έχω πιο σημαντικά πράγματα να κάνω όπως το να κοιτάω το χορτάρι να μεγαλώνει... Όπως πολύ σωστά το έθεσε ο κοσμήτορας σήμερα σε μια εκπομπή στην TV100, μια δυναμική μειοψηφία παίρνει τις αποφάσεις στο Πολυτεχνείο, επειδή η μαζική πλειοψηφία είναι αδιάφορη (κι αηδιασμένη, ίσως, θα έλεγα εγώ από τη σαπίλα που βρίσκει καταφύγιο σε κάποια γραφεία κοντά στις σκάλες).
Χρόνια ολόκληρα η νεολαία παλεύει για παιδεία κι εμείς τώρα που έχουμε κατακτήσει ένα κάποιο επίπεδο, λέμε να κάνουμε κατάληψη (στα λόγια μόνο, γιατί μόλις ψηφιστεί ποιος τους είδε τους ηλεκτρολόγους… Σε μία από τις παλαιότερες καταλήψεις, η οποία πέρασε με 100+ κάτι ψήφους, είχαν μείνει δύο (!) άτομα στο καμαράκι, τα οποία έπαιζαν τάβλι κι εγώ που μάζευα τους παρατημένους καφέδες στην αίθουσα 5) και λέμε: «χαχά, κοιτάξτε σήμερα δε μάθουμε τίποτα!», «χαχά ούτε αύριο!», «και μ’ αυτό τον τρόπο πολεμάμε εσάς που πάτε να μας κάνετε κακό!». Δηλαδή κάνουμε κακό στον εαυτό μας, για να αντισταθούμε σ’ εσάς που μας κάνετε κακό! Λίγο emo μου ακούγεται η φάση κι όπως θα συμφωνήσουν πιθανόν και οι περισσότεροι το emo από κάπου μπάζει.
Αυτά για την ώρα… Ελάτε στη συνέλευση αύριο όσοι περισσότεροι μπορείτε, γιατί πάλι 100 μόρτηδες θα μας καπελώσουν αλά γαλλικά!
Υ.Γ. Σκεφτόμαστε με 1-2 φίλους να δημιουργήσουμε ένα σχήμα, το οποίο θα μπορούσε να λέγεται Λ.Α.Χ.Π.Σ.Θ.Κ. (Λογικοί Άνθρωποι Χωρίς Πολωμένη Σκέψη, Θάνατος στη Κομματόσκεψη).
Μανώλης Σεργιάδης
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
αν και συμφωνώ(σχεδόν)με τν σκέψη σου,πρέπει να τονίσω 3 πράγματα:
1.Μιλάς σωστά για "δικαιώματα",δν βλέπω όμως να νοιάζεσαι κ πολύ για το θέμα της ιδιοτικοποίησης του Πανεπιστημίου.
2.Και βέβαια έχεις δικαίωμα ν κάνεις μάθημα,-το δικαίωμα όμως στν δωρεάν εκπαίδευση,που με αίμα και αγώνες αιώνων κατέκτησε η ανθρωπότητα και σ προσέφερε,και το οποίο βλέπεις ότι χάνεται-το σκέφτηκες καθόλου?
3.τι πιστεύεις πως πρέπει να κάνουμε μπροστά στις εξελίξεις αυτές?γτ δν είδα κάποια πρόταση.
Για να μην παρεξηγηθώ,δν συμφωνώ με τν κατάληψη.Όσο όμως ανούσιες είναι οι καταλήψεις,άλλο τόσο ανούσιες και επικίνδυνες είναι οι σκέψεις όσων λένε:"Έλα μωρέ,και τι με νιάζει εμένα?εγώ κοιτάω μόνο το μάθημα,το πτυχίο,το τομάρι μου".
Δημοσίευση σχολίου